Eistnaflug númer 2

 

Eftir síðustu Eistnaflugshátíð vorum við vinkonurnar staðráðnar í að fara aftur. Þessi hátíð er bara engri annari hátíð lík. Ég var síðan svo heppin að vinna 2 miða á hátíðina í sérstökum Eistnaflugsþætti á X-inu sem kom sér mjög vel fyrir atvinnulausann aumingja eins og mig.

 

Við vinkonurnar rúntuðum af stað á miðvikudeginum suðurleiðina í hundleiðinlegu veðri og gistum eina nótt í hjólhýsinu í landinu hennar ömmu á Hornafirði. Á fimmtudaginn eftir yndælis sundferð í sundlauginni á Höfn rúlluðum við svo firðina til Neskaupstaðar. Planið var að gista í tjaldi í garðinum hjá Pálínu vinkonu en, svo fengum við bara heilt herbergi út af fyrir okkur og þurftum bara ekkert að tjalda sem var alveg yndislegt. En hvað um það. 

 

Við vorum ekkert að flýta okkur í Egilsbúð fyrsta kvöldið. Helstu hljómsveitirnar sem okkur langaði að sjá voru síðustu þrjár, Momentum, Dimma og Plastic Gods. Ég var að sjá Momentum í fyrsta skiptið og var mjög hrifin. Fáránlega þétt og þungt band, en ég entist ekki í mörg lög enda er þetta ekki uppáhalds tónlistin mín þó svo að ég átti mig á hæfileikunum. Dimma er hins vegar meira ég og ég var búin að hlakka hrikalega mikið til eftir að hafa séð þá á Keflavík Music festival með 20 öðrum áhorfendum eða svo. Ég varð sko ekki fyrir vonbrigðum, ég stóð bara agndofa alla tónleikana. Eftir tónleikana voru ýmsir sem töluðu um að söngvarinn hafi verið falskur hér og þar. Ég er yfirleitt sú fyrsta að pirra mig á svoleiðis hlutum, en ég hef greinilega verið undir einhverjum álögum því ég tók ekkert eftir því. 

 

Plastic Gods kláruðu svo kvöldið og voru mjög góðir en það var sömu sögu að segja og með Momentum, hreinilega of þungt fyrir mig. Mínus rokkprik á mig fyrir það. Mér fannst þeir líka byrja á lögum með mjög rólega og þunga kafla sem ég hreinlega nennti ekki. 

 

Á föstudeginum var planið að sjá Ophidian I, Legend, Angist, Agent Fresco og Skálmöld.

Við vorum komnar í bæinn snemma og sáum Klikk sem byrjuðu daginn og eru ungir og efnilegir. Síðan var tekin smá pása og beðið eftir Ophidian I, sem ég var búin að hlakka mikiðmikiðmikið til að sjá. Þeir hjálpuðu mér helling í lokaverkefninu mínu og ég hafði hlustað á slatta af efninu þeirra en aldrei séð þá live, því þeir beiluðu á Keflavík Music festival eins og svo margir aðrir. Þó svo að Ophidian I séu mjög þungir þá hef ég samt meiri þolinmæði fyrir þeim en öðrum svona þungum böndum. Ég held að ástæðan sé sú að það er alltaf mikið að gerast í tónlistinni. Þegar ég hlusta á venjulegt dauðarokk finnst mér eins og einhver haldi mér undir vatni og ég sé alveg að kafna. En með Ophidin I er mér alltaf hleypt upp að anda öðru hvoru, það er mikið um taktbreytingar og það eru miklar kaflaskiptingar. Síðan var náttúrulega alveg frábært að heyra lögin sem ég notaði fyrir myndina mína sem má finna neðar á síðunni. Giggið var mjög fínt, ég held það sé aldrei hægt að spila fullkomið gigg með svona flókna tónlist. En ég varð allavega ekki fyrir vonbrigðum og hlakka til að sjá þá aftur. 

 

Eftir þá tónleika fórum við bara heim og grilluðum og sötruðum smá út á palli. En því miður fór svo voðalega vel um okkur á pallinum að við fórum allt of seint í bæinn og misstum af Legend sem við vorum allar mjög spenntar að sjá. Það eru eiginlega mestu vonbrigði hátíðarinnar því allir sem við hittum sögðu að giggið hefði verið rosalegt! Andskotans vesen. En jæja hvað um það. Við komum meira að segja það seint að við rétt náðum síðustu tveimur lögunum með Angist. En við vorum allar búnar að sjá þau oftar en einu sinni þannig að það var ekki jafn sárt. En ég fékk einnig mikla hjálp frá hljómsveitarmeðlimum úr Angist og það var mjög gaman að heyra lög sem ég fékk að nota í myndina mína. 

 

Agent Fresco stigu næstir á svið og jidúdda mía. Ég hef nú séð þá nokkrum sinnum áður en aldrei jafn góða. Ef einhver þekkir ekki Agent Fresco þá er þetta ofsalega flókin tónlist á köflum sem ég veit ekki hvernig er best að skilgreina, þetta er ekki prog rokk þó að þetta sé bæði prog og rokk. Ég læt aðra um að skilgreina þá. En hvað um það. Í þau skipti sem ég hef séð þá hef ég aldrei farið út fullkomlega sátt, því ég er fullkomnunar sinni þegar kemur að tónlist sem ég virkilega elska, og ég elska Agent Fresco. En þessir tónleikar voru bara bestu tónleikar hátíðarinnar þegar gæði tónlistarinnar eru skoðuð. Fullkonunarsinninn ég brosti út að eyrum allan tímann. Alveg stórkostlegt!

 

Við vinkonurnar vorum mjög spenntar fyrir Skálmöld, sérstaklega eftir að hafa hlustað á nýju plötuna þeirra á leiðinni í bílnum þar sem ég las sögurnar fyrir hvert lag. Alveg rosaleg plata sem ég mun blogga um bráðlega. Í fyrra stóð ég alveg agndofa með gæsahúð allan tímann en ég fékk ekki alveg sömu tilfinninguna í þetta skiptið, þó að þeir hefðu verið rosalegir. Þetta var bara allt svo nýtt fyrir mér í fyrra. Ég fékk þó gæsahúð tvisvar plús tár í augun. Ég saknaði samt Hel. Það hefði verið magnað að fá Eddu úr Angist að syngja með þeim. Ég gleymi aldrei þegar ég heyrði það lag fyrst. Þá var ég úti að labba með hundinn að hlusta á Rás 2 í símanum. Síðan byrjar þetta lag og ég bara byrja að grenja. Það er svo mikil tilfinning í laginu og Edda er stórkostleg, þannig að ég var bara þurrkandi tárin með annarri og haldandi á hundakúk í hinni. Mjög basic. En já ég semsagt hefði verið mikið til í að heyra það lag. En stemningin var stórkostleg og giggið flott. Einhver sagði eftir tónleikana að Skálmöld væri eins og Papaball á sterum, ég er bara ósammála því. Ég hef allavega aldrei skemmt mér svona vel á papaballi, með fullri virðingu fyrir þeirri ágætu sveit. 

 

Þriðji og síðasti dagurinn var sko ekkert grín fyrir gamlar kellingar eins og okkur. Ég vaknaði til dæmis og gat varla haldið hausnum uppi vegna vöðvabólgu eftir "slamm" kvöldsins áður. Í gamla daga gat maður sko slammað almennilega en nú má maður ekki aðeins dilla höfðinu. Jáhh svona fer aldurinn með mann börnin góð. En það var bara skellt í sig einni Íbúfen og skellt sér af stað. Fyrstir á svið stigu Kaleo sem hafa verið að gera það gott með ábreiðu af Vor í Vaglaskógi sem ég er búin að lofsama mikið. Þeir tóku það lag hins vegar ekki en hvert einasta lag sem þeir tóku var frábært. Ég hef ekki farið á marga tónleika sem ég man eftir að hafa fundist hvert einasta lag skemmtilegt og hvað þá þegar maður þekkir bandið lítið sem ekkert. En þessir strákar halda manni sko við efnið. Án efa athyglisverðustu tónleikar hátíðarinnar og ég hlakka strax til að sjá þá aftur. Sjúkleg rödd, flottir spilarar og ég gapti bara af trommaranum, sjúklega flottur. Þessir strákar gera eitthvað rosalegt. 

 

Eftir þessa rosalega tónleika lágum við í sundlauginni í um tvo yndislega tíma. Síðan beint í sjúklega djúsí pizzu á Pizzafirði og svo fórum við heim og lögðum okkur. Jebb, mikið rétt, ég var búin að nefna það að við erum gamlar kellingar :) 

 

Það hafði verið mikil tilhlökkun fyrir Vintage Caravan en við gömlurnar dröttuðumst svo seint á lappir og þegar við vorum loks komnar var svo troðið þarna inni að við eignlega náðum bara einu lagi og fórum svo út. En það er alltaf jafn gaman að sjá þá. Stórkostlegir á sviði, elska greinilega það sem þeir eru að gera og frábær tónlist. Ég reyndar fór næstum að gráta þegar ég frétti að Jenni Brain Police hefði sungið eitthvað lag með þeim, enda Jenni búinn að vera í uppáhaldi síðustu 10 árin eða svo. Síðan fréttum við líka að sögnvarinn hefði crowd surfað í gúmmíbát, sem maður sér ekki á hverjum degi. 

 

Við rétt svo kíktum á Red fang sem áttu að vera svona stærsta erlenda sveitin og tjahh, mér fannst þeir bara ekkert spennandi. Sorrí með mig bara. Bara hreinlega ekkert sem greip mig. Eftir það stigu Sólstafir á svið. Það var búið að vera álíka mikill spenningur í hópnum fyrir Sólstafi eins og Skálmöld. Enda var ég næstum dottin í gólfið af gæsahúð í fyrra þegar þeir spiluðu, hélt mér bara ekki uppi. En æjji mér fannst þetta gigg fara of hægt af stað og ég bara meikaði það ekki, má vel vera að þreyta hafi haft sitt að segja, enda þriðja og síðasta kvöld hátíðarinnar. Þannig að ég stóð bara úti alla tónleikana og ætlaði svo að hlaupa inn þegar ég heyrði eitthvað flott, en endaði bara á að standa úti. Þannig að ég get lítið dæmt tónleikana. Ég get hreinlega ekki gert upp við mig hvort ég sé aðdáandi eða ekki. Ég gjörsamlega elska lagið Ljós í stormi en síðan hata ég Fjöru, það má vel vera að það sé út af ofspilun. Ég held að eina vitið sé að kaupa disk með þeim og komast að hinu sanna. 

 

Eftir Sólstafi byrjaði svo ein af mínum uppáhalds íslensku hljómsveitum sem ég var búin að bíða eftir svoooo lengi sérstaklega vegna þess að þeir mættu ekki á Eistnaflug í fyrra, Brain Police. Frábærir tónleikar og ógeðslega skemmtilegir. Þeir reyndar tóku eitthvað frekar rólegt og alltof langt lag sem ég man ekki hvað var akkúrat núna sem mér fannst algjör óþarfi. Síðan má alveg fara að hætta að spila Mr. Dolly. Flott lag, en ekki alveg nógu mikið rokk og ról. Gamla var sátt þegar Taste the flower og Coed Fever komu, enda í miklu uppáhaldi. Það sem pirraði mig samt ansi mikið var þetta bölvaða crowd surf. Maður gat ekki notið tónleikanna að fullu því maður var hræddur um að fá hné í hausinn eða eitthvað. Mér finnst crowd surf alveg cool upp að vissu marki. Gaman að fylgjast með einu og einu en þarna voru kannski 20-30 manns að crowd surfa í einu lagi. Koma svo fólk, ekki vera fíbbl, og kannski sama helvítis fólkið að fara aftur og aftur. Drullið ykkur bara af sviðinu svo maður geti fylgst með hljómsveitinni. 

 

En til að draga þessa færslu saman þá mæli ég eindregið með þessar frábæru hátíð. Okkur vinkonunum var sagt í fyrra að vera ekkert að fara því það væri svo skrítið fólk þarna og að við myndum ekki fitta þarna inn. Það er bara ekki satt. Við erum kannski ekki rokkaralegustu gellurnar á svæðinu, en það er öllum svo drullusama hvernig þú ert klæddur, hvort þú sért með eitthvað corpse paint eða ekki eða hvort þú ákveðir að hoppa allsber út í sjó. Það er partur af því sem ég elska. Ég elska líka stemninguna. Aldrei sá ég slagsmál eða einhvern út úr dópaðann og þar er ég að endurtaka mig frá því í fyrra. Reyndar gæti ég vel trúað að ég hafi séð gaur sem hafi verið að reykja eitthvað annað en Salem Light einn daginn þar sem hann dansaði mjög svo skemmtlega fyrir utan Pizzafjörð meðan Bob Marley hljómaði í græjunum :)

 

Flottasti flutningur: Agent Fresco

Mesta stemning (fyrir mig): Brain Police

Gæsahúð: Eitthvað lag með skálmöld

Feik gæsahúð: Þegar ég hélt að Hel væri að byrja, en svo var það ekki það lag :(

Vonbrigði: Að missa af Legend og að missa af Jenna syngja með Vintage Caravan

Brandari hátíðarinnar: Ein af okkur talaði um að hún hlakkaði mikið til að sjá Skálmstafi, hún mismælti sig allavega tvisvar aftur svona. Önnur af okkur sagði þetta allavega tvisvar og ég sjálf talaði einu sinni um þessa frábæri hljómsveit, Skálmstafi :) 

 

Æjji ég nenni ekki meir, drullið ykkur bara á þessa hátíð, því hún er stórkostleg!

 

Takk fyrir mig Eistnaflug, við sjáumst að ári

 

Over and out

 

Athugasemdir

[guðjón randomhero (IP-tala skráð) 16.7.2013 kl. 23:47]

þið hafið bara farið of snemma þvi skálmöld kláruðu showið á hel

[Freyr (IP-tala skráð) 17.7.2013 kl. 00:34]

Eins og Guðjón segir tóku þeir Hel í uppklappi og Edda söng eins og hún væri andsetin. Besta lagið hjá þeim.

[Sunna Þrastardóttir, 17.7.2013 kl. 00:50]

Fokking ei! Það hlaut líka að vera að þær tækju það, man bara ekki eftir að hafa farið snemma heim af tónleikunum. En þessi kvöld renna svolítið saman hjá mér, sorrí, skammast mín :/

[Stefania G. Kristinsdóttir (IP-tala skráð) 17.7.2013 kl. 10:39]

Sæl Sunna

Værir þú til í að birta umfjöllun  um Eistnaflug í næsta Austurlandi sem kemur út í byrjun ágúst?

Kveðja,

Stefanía (891-6677 og netfang [e-mail])

[Jórunn Sigurbergsdóttir , 17.7.2013 kl. 18:41]

Hahah Skalmstafi. Frábært. Takk fyrir þetta. Er mamma eins í Sólstöfum. :)